Je smartphone is een geweldig handig apparaat maar ook een grote onruststoker in ons hoofd.
De smartphone is in theorie een geweldig apparaat en het heeft ook nog steeds de belofte in zich dat voor ons te zijn. In praktijk is het echter in veel gevallen een hele belangrijke veroorzaker van een druk, vol en onrustig hoofd.
Er zijn een aantal redenen waarom dat de telefoon zo’n bedreiging voor rust in ons hoofd is:
Op het moment dat je brein een klein klusje afrond, dan wordt er een beetje dopamine in je hersenen aangemaakt als een soort beloning. Veel apps op je telefoon zijn zo ontworpen dat je in een korte tijd veel dopamine-shotjes krijgt. Hierdoor blijf je aan de gang met die app en dat is het doel. Voorbeelden van dopamine-machines zijn:
Dat zijn allemaal voorbeelden van dopamine-machines op je smartphone en die zijn een bedreiging voor de rust in je hoofd.
Doordat vrijwel iedereen met een smartphone rondloopt ben je altijd en overal bereikbaar. En die bereikbaarheid is niet alleen via gesprek en sms, maar ook via WhatsApp, e-mail en via sociale media.
De gedachte is vaak “Neem je de telefoon niet op, dan stuur ik wel even een berichtje”. En door het blauwe vinkje weet de verzender dat je het bericht hebt gelezen dus wordt er reactie van je verwacht.
De technologie van de smartphone en de verwachtingen die er ontstaan zijn, kunnen er voor zorgen dat :
Door de combinatie van de telefoon en de verwachtingen die altijd bereikbaar zijn staan we altijd aan. En altijd aan staan zorgt ervoor dat het nooit rustig is in je hoofd. Op deze manier wordt het heel moeilijk om het beste uit je brein te halen.
We zien een object doordat er licht op valt en dat licht wordt weerkaatst. Die weerkaatsing van het licht, dat is wat we zien en bijvoorbeeld een boom noemen. Als we naar een beeldscherm kijken dan zien we niet de weerkaatsing maar het licht dat vanuit, vanachter het beeldscherm op ons af komt.
Als we naar een beeldscherm kijken, dan kijken we dus eigenlijk continue direct in een lamp. Dat is enerzijds ‘hypnotiserend’ voor ons brein, we willen eigenlijk blijven kijken. Aan de andere kant is het ook zwaar en vermoeiend voor ons brein. Het komt ook intenser binnen.
Deze combinatie zorgt ervoor dat we geneigd zijn om te blijven kijken, maar ook dat we er steeds vermoeider van worden. En als we kijken naar een dopamine-machine dan is het nog moeilijker om te stoppen met kijken en wordt het steeds onrustiger in ons hoofd.
Wil je meer weten over Rust in je hoofd bekijk dat het hoofdartikel : Rust in je hoofd
Andere interessante artikelen zijn misschien: